Ortaçağ’da yazılmış pek çok eser maalesef günümüze ulaşmamıştır. Fakat bazı kaynak eserlerin, günümüzde mevcut olmayan eserlerden istifade edilerek yazılmış olması ise araştırmacılar açısından büyük öneme sahiptir. XIV. yüzyılın edebiyatçı ve tarihçi âlimlerinden biri olan Hindûşâh es-Sâhibî en-Nahcıvânî (öl. 730/1329-1330)’nin Farsça kaleme aldığı Tecâribü’s-Selef der Tevârîh-i Hulefâ ve Vüzerâ-yı Îşân adlı eser bunun en güzel örneklerinden biridir. Ayrıca onun eserini önemli kılan bir diğer husus ise kendinden önceki pek çok âlim ve tarihçinin eserinden istifade edip alıntılar yaparak eserini tamamlamış olmasıdır. Safiyyüddin Tiktakâ’nın (öl. 709/1309’dan sonra) Kitâbü’l-Fahrî (el-Fahrî) adlı eserinin Farsçaya tercümesi olan eserde Abbâsî Halifeliği’nin sonuna kadar İslam tarihinden yani 656/1258 yılına kadar ki olaylardan bahsedilmiştir. Eserde peygamberin ve vezirlerin biyografisinden, Fâtımîler, Büveyhîler, Selçuklular devletlerinden ve son Abbâsî halifelerinden bahsedilmektedir. Ayrıca eserde kısa parçalar hâlinde hikâyeler ve şiirler bulunmaktadır. Bu çalışmada, müellifin hayatı, eserin muhtevası ve Selçuklu tarihi açısından değeri üzerinde durulacaktır.
Unfortunately, many sources written in the Middle Ages have not survived to the present day. However, it is of great importance for researchers that some sources were written using works that do not exist today. The work titled Tajāribu’s-Salaf dar tavarīkh-i khulafā va vuzarā-yi īshān, written in Persian by Hindūshāh al-Sāhibī al-Nakhciwānī, (d. 730/1329-1330), one of the literary and historical scholars of the 14th century, is one of the best examples of this. Another thing that makes his work important is that he completed his source by benefiting from and citing from the sources of many scholars and historians before him. In the work, which is the Persian translation of Ibn al-Tiqtaqā (d. 709/after 1309) work called Kitāb al-Fahrī (el-Fahrī), the events from Islamic history until the end of the Abbasid Caliphate, that is, until 656/1258, are mentioned. In the source, the biography of the prophet and the viziers, the states of the Fatimids, Buwayhids, Seljuks, and the last Abbasid caliphs are mentioned. Additionally, the source contains short stories and poems. In this study, the life of the author, the content of the work, and its value in terms of Seljuk history will be emphasized.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
